Hello nieuwe kerncentrales van de vierde generatie

• Magnette in Humo op 25 maart 2008:

De kernuitstap op zich staat niet ter discussie.  We moeten durven investeren in hernieuwbare energie.  Maar als de analyse uitwijst dat er tegen 2020 nog te weinig hernieuwbare energie is, dzou het toch te gek zijn om de kerncentrales niet langer open te houden? Of moeten we stroom kopen van kerncentrales in onze buurlanden?  Laten we die analyse afwachten.  (…)  Daarom is een nieuwe analyse nodig.  (…)  Ik heb op dit moment 4 rapporten liggen over onze energievoorziening: van de producenten, de CREG, de werkgroep 2030 en het kabinet Verwilghen.  Wel ze spreken elkaar compleet tegen (…)  Er moeten onafhankelijke wetenschappers aan het werk worden gezet, en die zullen we wellicht in het buitenland moeten gaan zoeken.

• Magnette op het Zero Emission Event van Agoria op 23 april 2008:

We moeten onze productiecapaciteit hernieuwen met als referentiepunt de doelstellingen herniewbare energie.  We moeten ons productiepark decentraliseren, in plaats van enkele grote centrales, veel kleine centrales.

• Magnette in zijn algemene beleidsnota:

Tegen 2020 moet een plan voor de offshore ontwikkeling worden ontwikkeld met alle partijen.  Tegen die tijd zal het plan een ambitieus objectief van elektriciteitsproductie moeten inhouden.

(…)

Om de Kyoto-doelstelling betreffende uitstoot van broeikasgassen na te leven, de zelfvoorziening van ons land te vergroten, en de energiebevoorrading en structureel betaalbare prijzen te verzekeren, zal de regering voor het einde van juni 2008 een groep van nationale en internationale experten onder andere het IPCC installeren, om te onderzoeken wat op middellange en lange termijn de ideale energiemix in België moet zijn.  Deze groep van experts zal haar verslag voorstellen om de regering in staat te stellen voor het einde van 2009 de nodige beslissingen te nemen.

• Magnette in de toelichting bij de begroting 2008:

In het kader van het energiebeleid zijn de bevoorradingszekerheid en de strijd tegen klimaatverandering belangrijke elementen.  De bevoorradingszekerheid houdt ook een diversificatie in van de bevoorradingsbronnen en de primaire energiebronnen.  Kernenergie draagt nu reeds in belangrijke mate bij tot de bevoorradingszekerheid en de strijd tegen klimaatverandering.  Nochtans hebben sommigen bezwaren tegen de huidige vorm van kernenergie, zogezegd omwille van de veiligheid, de afvalproblematiek en de proliferatierisico’s.

En dan nu de cijfers (ook allemaal in de begroting):

• De studie met experten onder andere van het IPCC: 0 euro in 2008, geen ramingen voor 2009, geen idee hoeveel dat ding gaat of mag kosten.
• Subsidie voor een Belgisch platform voor de bijdrage aan de activiteiten van het generatie IV international forum (=dus de fameuze 4de generatie kerncentrales): 0 euro in 2008, vanaf 2009 jaarlijks 1,5 miljoen euro, maar naarmate de besprekingen vorderen over de oprichting van het platform en de financiële behoeften duidelijker worden, zal dit bedrag moeten herzien worden

Washington DC

• weer: prachtig
• auto’s: huge
• benzine: zo duur dat volgens CNN mensen te voet (!) naar de winkel gaan of zelfs carpoolen
• earth day of dag van de aarde is een even grote hype als valentijn
• de motorcade van Bush is minstens 10 wagens lang
• hotel cleaners, taxi chauffeurs, … zijn allemaal zwart of economische seggregatie is nog steeds een feit
• er is 6 uur tijdverschil

 

 

Wallonië – Brussel

Charles Picqué en Rudy Demotte pleiten vandaag voor een federatie Wallonië – Brussel.  De ene is minister president van de Brusselse Regering, de andere minister president van de Waalse Gewest- én Gemeenschapsregering.  Minder posten, vereenvoudiging, …  Maar het is voor mij redelijk ingewikkeld.  Want enerzijds zeggen ze dat de gemeenschapsinstellingen moeten verdwijnen, anderzijds willen ze wel een bi-regionale instelling die dan de franstaligen uit Brussel en Wallonië verdedigt en/of bedient.

In elk geval heb ik er een hekel aan dat Brussel door de Franstaligen atlijd graag wordt gezien als het verlengstuk van Wallonië.  En dat men eigenlijk zo vlotjes voorbij gaat aan het feit dat Brussel misschien wel een eigen identiteit en eigen plaats kan hebben.  Dat dat niet zo noodzakelijk Waals of Franstalig hoeft te zijn, maar eigenlijk gewoon Brussels is.

75% van de Brusselaars leeft in een meer- of anderstalig gezin.  Nederlandstaligen pur sang zijn er zo’n 10%.  En Franstaligen pur sang zo’n 40%.  Belgen de souche: 44%.  De voertalen in Brussel: het Frans moet het meer en meer afleggen tegen Engels dat ondertussen de tweede taal geworden is in Brussel.  Ik bedoel maar, de Brusselse realiteit is niet zomaar te vatten in een simpele redenering als we zetten alle franstaligen samen.  Het is een beetje geweld doen aan de bestaande situatie.  Nee, wat de twee mannen bedacht hebben is niet meer dan een oud recept.  Een recept van het verleden.  Oude wijn, in zelfs een oude zak.

Picqué zou beter een lans breken voor Brussel in zijn eigen partij.  Opkomen voor Brussel.  Zoals ik Guy Vanhengel dat altijd zie doen in zijn eigen partij.  Brussel verdient meer dan een schoothondje te worden van Wallonië.

Suez

Eergisteren zei iemand dat hij een gerucht zou gehoord hebben dat Suez, de groep die Electrabel in handen heeft, een onderzoek gestart zou zijn om na te gaan hoe ze de kritiek op kernenergie kunnen destabiliseren.  Het was niet meer dan een gerucht, we wisten niet eens of het waar was, en ach ja, dat Suez zich daarmee zou bezighouden, aannemenlijk misschien, maar zo voor waar namen we het toch niet aan.

Gisteren kreeg ik telefoon van TNS Dimarso, het marktonderzoeksbureau dat ook een aantal peilingen verzorgt.  Of ik wilde meewerken aan een onderzoek over de energiemarkt.  De enquêteur vertelde dat ze bezig waren met een onderzoek bij opinionleaders over de evolutie van de energiemarkt, en in het kader daarvan wilden ze graag de medewerking van elke politieke partij.  Wie is de opdrachtgever vroeg ik, en ik was me mentaal al aan het voorbereiden op wat rond de pot gedraai.  In het najaar bijvoorbeeld werd ik ook gevraagd mee te werken aan iets rond de terugbetaling van medicijnen, op vraag van een ander onderzoeksbureau.  Die weigerden te zeggen wie de opdracht gaf, “een bedrijf uit de farmaceutische sector”, maar als ik niet weet wie de opdracht geeft, werk ik ook niet mee.  En inderdaad die man begon uit te leggen wat TNS Dimarso was, en zei hij, de opdracht komt van … Suez.

Dus Suez doet effectief een onderzoek, schakelt daar zelfs een privébedrijf voor in, om na te gaan wat politici vinden over de evolutie van de energiemarkt.  De energiemarkt volgens Suez is natuurlijk zo klaar als een klontje: leve de kernenergie!  Ze blijven dat ook altijd herhalen, dat ze duidelijkheid willen over de wet op de kernuitstap, met name dan, over de levensduurverlenging van de Belgische kerncentrales.  Die zijn de cash cows van de energiegroep: volledig afgeschreven genereren ze monsterwinsten.  Kernuitstap 10 jaar uitstellen wil zeggen 7,3 miljard extra winst voor Electrabel/Suez.  Dus winsten veilig stellen, impliceert kernuistap weg, impliceert lobbywerk, politici, maar ook de brede bevolking bewerken.

Voor potentieel 7,3 miljard extra winst, daar kan je dan wel al eens een onderzoekje voor laten doen …

Een boek voor Leterme

Leest de premier goede boeken die tot wijsheid strekken? Een vraag met een stortvloed aan tips. Marc Reynebeau en Siegfried Bracke maakte een lijstje van 10 boeken. Maar wat een zwaar, saai lijstje. Niet dat ik Rik Coolsaet of Hugo Claus of Cicero op zichzelf saai zou vinden, maar de combinatie van die 10 boeken, amaai. Zouden ze zo op mijn nachtkastje liggen, ik sliep in de zetel.

Moet een boek tot wijsheid strekken? Ik vind van niet. Een boek is iets fantastisch. Je krijgt het als cadeau (hint hint hint), je geeft het als cadeau, je kiest iets in de bib, in de boekenwinkel, je leent iets bij een vriend of vriendin, … Een boek is eigenlijk meer een avontuur. Natuurlijk kan je iets lezen om iets te leren. Zo ligt bij mij nu de nieuwe van Jeffrey Sachs, Common Wealth, naast de zetel. En het is een publiek geheim dat ik een grote fan ben van Heat van Monbiot, dat slingert rond ergens in huis. Er is ook een nieuw klimaatboek uit: Hot Topic van David King en Gabrielle Walken, dat ligt op de nachttafel. Zelfs het vervelende boek van Johan Aelbrecht dat alle parlementsleden opgestuurd kregen, Klimaatrelativisme ligt daar. Ik las het want de man zou komen spreken bij ons in de Commissie Energie, echt er staan een aantal beweringen in zonder verwijzing of referentie en die gewoon niet kloppen.

Maar ik lees eigenlijk nog het liefst fictie. En zo weinig fictie in het lijstje voor Leterme, wel goede fictie, maar zo de verplichte fictie. Het serieuze fictiewerk, dat bekroond en algemeen gewaardeerd wordt. Een probleem? Zeker niet. Maar Leterme, die man is premier. Die moet zich afjakkeren, afpeigeren, van hot naar her hollen. Ik vind dat je die man een plezier moet doen met een ongewoon boek. Een ontdekking. Een plezant boek. Iets anders dan anders, iets anders dan wat altijd weer op de lijstjes opduikt.

3 voor Leterme. Totaal arbitrair gekozen, niet in volgorde van voorkeur, en wat zomaar in mij opkomt. Dus niet gewikt, gewogen, tegen het licht gehouden.

1. Marina Lewycka: a short history of tractors in Ukrainian. (of het andere: two caravans: zit op dit moment in mijn handtas)
2. Nicole Krauss: history of love. Hoewel Jan maar bleef zeggen dat het zo’n mooi boek was, wou ik het niet lezen. Toch geen melig liefdesverhaal. Maar ik las het vorig jaar op vakantie en in 1 woord: prachtig.
3. Hanif Kureishi: something to tell you. Ik zag het vorige week in Waterstones, kocht het niet, maar wil het zeker lezen. Het is nieuw werk van hem. Ander nieuw werk waar ik al lang naar uitkeek en dat op de nachtkast ligt: Bridge of Sighs, van Richard Russo.

Ok, het is een beetje vals. Het zijn er eigenlijk 5 geworden. Maar het is iets grappig, iets ontroerend en iets nieuws. Iets anders dan anders. Welk boek vindt u dat Leterme moet lezen? Laat ik er een stokje van maken, en gooien naar boeken addicts Els en Jan, en iemand met een andere kijk Henk. En ook naar Leen, die wel op haar blog niet schrijft, maar naar wie ik soms kan bellen en vragen, zeg Leen, hoe ging dat fragment nu weer van die leap en die klif in The Moor’s Last Sigh, en die me dat dan kan vertellen, waarna ik het weer vergeet, en het haar terug moet vragen.